Verbrande uitjes kunnen ook heel lekker zijn

Het is weer vrijdag en dus is de volgende wedstrijd van dames 3 biggetjes weer aangebroken. We konden lekker dineren bij Lianne op het onvindbare achterste huis van de witbreuksweg. Lise en Lianne hebben er uitgebreid geëxperimenteerd met het frituren van uitjes. Uiteindelijk werden het iets te knapperige uitjes (men noemt dat ook weleens verbrand). Echter heeft niemand het doorgehad en smaakte de orzo heerlijk!

Na de lange fietstocht over campus en nog een koffietje of energiedrankje, konden we eraan beginnen. Al bij het inslaan werd duidelijk dat het een uitdagende wedstrijd zou worden. En dat bleek ook tijdens de wedstrijd. De tegenstander was iets te sterk voor ons, maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn tot het einde blijven gaan en kwamen met vlagen heel mooi mee. Van de tegenstander hoorden we aan het einde dat ze het ook echt een leuke pot vonden, heel lief. Laten we nog een paar mooie momenten van de wedstrijd uitlichten. 

Ten eerste: de voetbalcarrière van Naomi heeft nog geen vlucht genomen. Maar als troost, toen de libero van de tegenstander het ook probeerde, ging dat zeer zeker niet beter. Oftewel, als dit een voetbalwedstrijd was, was het 0-0 gebleven. 

Ten tweede; we hebben bewezen op een zeer hoog niveau te spelen. Want zelfs met skyballen die nét het plafond niet raken kunnen wij punten scoren!

Ten derde: we want to apologise to Lina, sorry for playing the ball on your head while you were refereeing. 

Al met al was het een leuke, leerzame wedstrijd. Op naar de volgende!

De verbrande uitjes proefden we niet

Bij mislukte trappen is er niemand die het ziet

De tegenstander was iets te sterk

Wel bleven we de hele wedstrijd hard aan het werk

Zo deden we Max in ieder geval geen verdriet