Onze eerste overwinning!

Nieuwe week, nieuwe kansen. De avond begon vroeg bij Babeth met een lekkere pasta als krachtvoer voor de wedstrijd. De energie was nog even laag in het team na een lange week studeren, maar eenmaal samen komt de energie vaak vanzelf bovendrijven. Om half 6 al vertrokken we richting Fleringen, inclusief invaller Iris op midden en “fysio” Lorenz. 

Ruim op tijd stonden we op het veld en konden we even zoals kleine kindjes in een rondje de bal spelen aangezien het net nog niet was opgezet door de tegenstander. Na een warme warming up door de hoge zaaltemperatuur konden we beginnen aan de wedstrijd. We vlogen er direct lekker in. We scoorden meteen redelijk wat punten. Al helemaal toen onze invaller Iris aan service kwam en er een paar achter elkaar scoorde. Dat was sowieso wel een trend deze wedstrijd, scoren vanuit de service. Misschien lag het deels aan de rare opstelling van een viermanspass van de tegenstander, maar vooral natuurlijk aan onze eigen kunde van de vervelende goed geplaatste service. De eerste set kwam op 23-23 en wonnen we toen uiteindelijk met twee aces van Aniek! In de tweede set gingen we verder in deze goede vorm en werd, naast de specialiteit van de service, ook het aantal killbloks groter. Ook daar wist de tegenstander niet van terug en zo wonnen we de tweede set. In de derde set maakten we ietsje meer eigen fouten waardoor we deze net niet over de streep wisten te trekken. Dat maakten we in de vierde set weer goed toen onze derde specialiteit van de wedstrijd sterker kwam bovendrijven, namelijk het opduiken van onmogelijke ballen door het achterveld. Uiteindelijk werd er met 1-3 gewonnen. 

Nog opmerkzaam was dat tijdens de wedstrijden coaches aan beide kanten een beetje raar gedrag vertoonden. De coach van de tegenstander kon redelijk verwarrende instructies geven aan zijn speelsters, want hun spel duidelijk niet hielp. Onze eigen coach, Ivar, was vooral meermaals ineens vergeten dat hij gewoon Nederlands kan spreken in ons team omdat hij tussentijds met onze “fysio” Lorenz aan het overleggen was. Het raarste gedrag van een van de coaches kwam echter na de wedstrijd. De coach van de tegenstander kwam naar ons toe en begon allerlei rare dingen over ons te zeggen die ik vooral niet ga herhalen. Toen Lorenz aan Ivar vroeg wat de coach kwam zeggen reageerde Ivar met, “I think he is unhappy in his marriage.”. Dat vat de mood die deze man afgaf wel een beetje samen…

Nadat we in de iets te warme douches ons zweet hadden afgespoeld genoten we nog samen van de taart van Blokkie. Of naja, taart? Het was eigenlijk een monchou dip met bastonge koekjes om erin te soppen. Heel lekker wel! Al met al keerden we dus tevreden terug naar Enschede. De eerste winst van het seizoen is behaald!