Wedstrijdverslag Dames Zes-R 3 oktober 2020

Zaterdag 3 oktober had Dames Zes-R eindelijk hun eerste wedstrijd! We speelden uit in de Pathmoshal tegen Twente ’05 Dames 4. Coach Wijtse had zelf een wedstrijd en kon er helaas niet bij zijn. We wisten niet goed wat we moesten verwachten, aangezien we nog nooit met een volledig team getraind hadden en nog helemaal niet op elkaar ingespeeld waren. Ook was het voor veel van ons de eerste wedstrijd bij Harambee, dus de spanning was om te snijden. Gelukkig was invalcoach Jeroen er om ons door onze eerste wedstrijd heen te slepen, en hadden we de geblesseerde Elvira op de bank zitten om ons aan te moedigen. Ook was Cyrille met ons mee omdat we maar één setter van ons eigen team mee hadden.

De eerste set begon wel prima, het ging lange tijd gelijk op en het werd steeds spannender. De tegenstander had 24 punten toen Jeroen ons bij elkaar riep voor een time-out en zei: ‘Als jullie deze set nog willen winnen, is dit het moment om je best te doen.’, en dat deden we. De eerste set werd 24-26, en de spanning was er een beetje af.

Tenminste, dat dachten we. De tweede set was, tegen verwachting in, nog spannender. We bleven strijden en strijden, ook al stonden we binnen twee minuten 8-0 achter. Jeroen maakte zelfs een foto van de tegenstanders, om te laten zien waar het gat was, maar we slaagden er niet in om de achterstand opgelopen in het begin van de set weer in te halen. We verloren deze set met 25-23.

We maakten ons op voor een zware derde set, maar dat bleek allemaal mee te vallen. Misschien was het omdat de tegenstander een beetje moe was omdat er in de eerste twee sets al bijna honderd rally’s gespeeld waren of omdat Kyra eindelijk stopte met alles in het net slaan, maar de derde set wonnen we met acht punten verschil!

Niemand had zin in de spanning van een vijfsetter, en we waren wel een beetje klaar met de kille sfeer in de Pathmoshal, zo zonder publiek, andere wedstrijden en met de luiken naar de kantine gesloten. Daarom besloten we de vierde set ook maar even te winnen, en wel met 20-25.

Al met al was het een verdiende 3-1 overwinning, die we in de kleedkamer gevierd hebben met Jette’s zelfgemaakte appelpannenkoekjes en, natuurlijk, douchebier. Thanks Jeroen en Cyrille voor het coachen en meespelen!

De Pathmoshal was koud en saai

Niemand maakte enig lawaai

Het was zo sad

Maar niemand besmet

Uiteindelijk vonden we onze draai