Wowowow dames Back to the 9'ties heeft eindelijk een wedstrijd gespeeld!!! 😱😱😱🏐🏐🏐

Na heeeeeuul lang wachten heeft dames Back to the 9'ties de spinnenwebben van hun wedstrijdshirtjes afgeragd, de ballen van zolder gehaald en eindelijk hun eerste wedstrijd gespeeld. Met juf harde kerners en 1 lievvve invaller van dames juf (thanks Inez ❤️) waren we er helemaal klaar voor. Er was wel wat paniek in het begin want de ploppers waren kwijt (PANIEEEEKK), maar gelukkig was er een reddende dames tiender engel die ons graag een plopper kwam brengen #love.

Toen alle paniek weg was konden we dan eindelijk gaan inspelen, inmiddels waren we namelijk al helemaal onderkoeld geraakt door de winterse temperaturen in de diekmanhal (nee serieus was echt heel koud 🥶). Aangezien de tegenstander lichtelijk zwaar incapabel was en de ballen waren vergeten waren wij dan wel weer zo gastvrij om onze ballen aan te bieden en met ze te delen 🏐❤️. 

De eerste set willen we eigenlijk het liefst vergeten. Dus nu gaan we door naar de tweede set. We begonnen al met een mooie voorsprong, 4-0. Alleen doordat we niet mochten zingen konden we niet zo hard intimideren als gewoonlijk en moesten we dus extra hard strijden. Dit heeft jammer genoeg niet genoeg geholpen waardoor we deze set met 25-22 hebben verloren 😭😭. De 3e en 4e sets zijn voorbij gevlogen en zijn een zwarte bladzijde in onze geschiedenis. Gelukkig krijgen we nog een mogelijkheid voor een revanche in het verre exotische Tilligte (maar ff serieus waar ligt dat eigenlijk???)

Lange juf zinnen kort gezegd: we hebben dik verloren. Na deze zware bevalling zijn we naar Anna's huis gevlucht voor ons hoogtepunt, de taart. O nee, het echte hoogetepunt kwam pas 's avonds, toen het tijd was voor de supergeweldige overheerlijke vet lekkere lasagne (oké, adtje selfhype dan). Al met al was het dan toch een geslaagde dag geweest.

Limerick

Set 1, 3 en 4 willen we het liefst vergeten

Nee de stand die wil echt niemand weten

Met bloed, zweet en tranen hebben we gestreden

Maar de wedstrijd is nu verleden

Gelukkig hebben we wel taart gegeten