Chaos en glimlachjes

Lieve dames en heren, wolfen en biggetjes, en vooral: lieve trouwe lezers van onze blogs. Dit is hem dan, de laatste teamblog van dames 3 biggetjes. Maar ik kan je vast vertellen, we zullen afsluiten met een knaller! 

Eerst wil ik even teruggaan naar vorige week zaterdag. Op zaterdag 29 maart speelde we namelijk de belangrijkste wedstrijd van het jaar: de TOTY finale. Omdat we afgelopen jaar geen enkele wedstrijd gewonnen hebben (voor de oplettende lezer, dit is inderdaad een spoiler), was deze finale extra belangrijk. 

Onze tegenstander? Heren 1. Het werd ons direct duidelijk, dit wordt een pittige pot. Maar, met hoge moed en een paar troeven achter de hand gingen we de finale in. Deze begon uiteraard met de uitslag van de crazy 60 waar wij afgelopen week hard voor hebben lopen zwoegen. En ja hoor! Ons eerste puntje voorsprong was bereikt! “WIJ STAAN VOOR! WIJ STAAN VOOR! WIJ STAAN VOOR!” 

Nu tijd voor de tweede ronde… een bier estafette… shit! Heren kunnen vaak veel sneller zuipen… Nou ja, wie niet sterk is, moet slim zijn. En dat laatste is precies wat wij hebben gedaan. Zo kunnen onze vastgespeelde biggetjes misschien niet zo snel adten, maar hebben we wel twee meetrain biggetjes die dat toevallig wel heel goed kunnen. Zij mochten deze zaterdag dan ook zeker in de basis van het estafette team staan. 

De sfeer begint met voordrinken… Kim zet het eerste biertje met een rotvaart weg… Aniek als tweede, ook met een mooi tempo… Emma ademt haar biertje in… Nienke als kantelpunt, we lijken voor te staan op dit punt… Emma ademt haar tweede biertjes naar binnen… Aniek heeft haar tweede biertje ook in één teug leeg. Nu komt het op Kim aan, gaat het Kim lukken om haar goud gele rakker snel genoeg naar binnen te werken?! De rest van het team moedigt mer hart en ziel aan! Het is kiele kiele, maar, ook deze ronde is voor ons !!! 

Toen, een ronde waar de heren wederom kansloos waren. Dobbelstenen verzamelen. Het was al vrij snel duidelijk, die MME vechters hebben helemaal niet het publiek achter zich staan. Ik bedoel, wie kan de schattige puppy biggen oogjes van dames 3 nou negeren?! En of de biggetjes deze ronde gewonnen hebben. 

De volgende ronde was vooral chaotisch. Heren 1 voelde hun verlies aankomen, en wist geen andere oplossing dan heel erg vals te spelen. In de hectiek van alles ging deze ronde dus hun kant op. Helaas. 

Toen kwam het, de alles bepalende ronde! Dropveter eten. Of nou ja eten? Dropveter schranzen is misschien een betere verwoording! Merijn en Lise gingen te werk, en toen Arne en Tariq van H1 al gewonnen dachten te hebben, bleef ons tweetal stevig doorkauwen. Het ging er natuurlijk niet om wie als eerst alles in hun mond had, maar wie als eerste hun mondje leeg had! Suffe suffe mannen, op zo’n klein detail zo’n grote prijs mislopen!  

Dus, we mogen het nu officieel zeggen. DAMES 3 BIGGETJES IS TEAM VAN HET JAAR!!! En of we het gevierd hebben. 

Nu terug naar vandaag. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat we deze wedstrijd wel zouden winnen. En gelukkig is dat ook niet gebeurd. 

Voorafgaand aan ons laatste optreden hebben we heerlijk in het zonnetje genoten van een pokébowl. Tijdens dit feestelijke maaltje kwam er wel een intrigerend idee naar boven: zullen we lootjes trekken voor de posities van de laatste set? 

Zo gezegd zo gedaan. Na drie sets verlies, waarbij Bente ergens een keer onder de ballenbak door is gedoken, er onderlinge wedstrijdjes gaande waren wie het snelst de bal kon ophalen, en na een record aantal juf-juf standen, was het tijd voor één laatste feestje in het veld! 

Stel je het voor, deze basis:

Middens - Bente & Kim

Buitens - Sophie & Diede

Setter - Lianne

Libro - Nienke (die was dit trouwens al de hele wedstrijd, dat was ik even vergeten te melden. Excuus.) 

Dia - Lise

Een perfecte basis voor absolute chaos. Toen het 14-6 stond, vond Max het tijd om in te grijpen. Maar niet met één wissel, niet met een dubbele wissel, niet met drie wissels maar maarliefst met vier wissels! De arme scheids wist niet meer wat hem over kwam, en ook de tegenstander was zeker erg van de leg. Hoe zijn we de set geindigd? Emma op de diagonaal, Marit als setter, Cilla en Thirza op buiten. U raad het al? Nog meer chaos. 

Als kers op de taart wist Marit de bal zo hard uit te slaan, dat deze tegen de achtermuur aan kwam. “Harde bal” nam ze wel erg letterlijk. 

Even terugkomend op al die juf-juf standen. Hier gaan we morgen zeker op drinken! Jullie komen toch ook wel bij ons degradatie feestje??? 

Kusjes, 

Dames 3 biggetjes, maar beter bekend als het team van het jaar! 

Winnen daar doen wij niet aan

Daarom eindigen we onderaan

Maar niet verdrietig wezen

Morgen gaan we op de degradatie feesten!

Banaan.