Iets teveel muziek

Daar zijn we alweer! Na de wedstrijd van afgelopen zaterdag hadden we eergisteren (woensdag) alweer de volgende en laatste bekerwedstrijd uit de poulefase. Deze mooie woensdagavond begon bij Nienke thuis waar een verzadigende pasta pesto werd bereid. Onder het genot van de luide muziek was het alleen wat lastiger om de bel van de voordeur te horen en dus de deur te openen voor hongerige teamgenootjes… Nadat iedereen uiteindelijk was binnengelaten, had gegeten, en de afwas was gedaan, vertrokken we in onze kleurrijke karavaan aan autos richting Weerselo. 

Eenmaal aangekomen bleef de stemming goed tijdens het omkleden met onze eigen muziek en in de hal met de muziek van de fanfare die aan het oefenen was. En als de fanfare even een korte pauze had konden we rekenen op Blokkie om de eigen muziek weer tijdelijk even aan te zetten: een prima systeem. Dit systeem werd echter verstoord toen de tegenstander binnenkwam en op eigen speakers ook nog eens muziek geen afspelen. Dat was wel een  beetje teveel van het goede. Tijdens het warm serveren kwamen Ivar en invalfysio Mitch binnenrennen (ze kwamen uit hun eigen training) voor de laatste bemoedigende woorden. De wedstrijd kon beginnen!

Vanaf de eerste punten al bleek dat het een uitdagende wedstrijd zou worden. Daar deinzen wij niet van terug en dus gingen we volop in de aanval. Gedurende de set liepen we steeds net een paar puntjes achter totdat Aniek haar superservice bovenhaalde en de tegenstander even liet zien wie hier de beste zijn. De eerste set werd gewonnen met 24-26! Naast het succes van de eerste set, was er ook iets minder nieuws: Merijn blesseerde haar duim. Gelukkig heb je als libero niet echt een duim nodig om te spelen en dus heeft ze bijna de hele wedstrijd gespeeld. In de momenten dat het even niet ging in set 2 was daar Sophie die met geweldige verdedigingsacties een prima vervanger was. Ondanks Sophie haar goede acties en het feit dat Ivar door het dolle heen was door gescoorde tip-ballen die geoefend waren in de training, gingen de tweede en ook de derde set verloren. In de vierde set wisten we het tij weer te keren en mee te strijden om de winst. In dat soort momenten kunnen we natuurlijk ook altijd rekenen op de moppen van Linde. De mop van deze week: Wat is groen en niet zwaar? De vragende blikken stimuleerde Linde om er een multiple choice vraag van te maken. Na even diep na te denken kwam ze met optie a) groen licht, optie b) licht groen. Harder lachend om de opzet van de mop dan de mop zelf liepen we weer breed lachend het veld in, dankjewel Linde! Tegen het einde van de set bedacht de scheids (die de hele wedstrijd goed floot tot dusver) toch even een paar discutabele besluiten te nemen in ons nadeel. Maar goed, wij weten wel beter dan daar gefrustreerd door te raken en gaan gewoon van onze eigen kracht uit, kuch kuch. De set werd beslist met een nipt 27-25 verlies en dus was het helaas einde wedstrijd. 

Onder de douches was de sfeer uiteraard weer goed. Al helemaal omdat je bij de douches in Weerselo gezellig dicht tegenover elkaar staat en elkaar diep in de ogen kan kijken ;). Wel kwam Merijn er daar achter dat douchen met maar één duim toch een stuk lastiger is dan een wedstrijd spelen en had ze hulp nodig van Maite (bedankt voor het invallen!) om zeep in haar hand te spuiten. In de kantine genoten we nog van de heerlijke cake van Nienke en spraken we na over deze leuke en spannende wedstrijd. De sfeer zat er goed in, er werd tactisch gespeeld, en de servicedruk lag hoog. Ivar was gelukkig omdat we de oefeningen uit de training gebruikten in de wedstrijd en sprak dan ook met vol vertrouwen, “als we zo doorgaan gaan we gewoon kampioen worden.”