De fout van heren 2

Hoe succesvol de stapavond gister was, hoe waardeloos deze wedstrijd was. Laten we bij het begin beginnen. 

Eerst waren de biggetjes welkom in Lianne’s nieuwe crib, waar een heerlijk brouwsel was voorbereid. Echter kon er niet besloten worden of dat dit brouwsel onder de naam “pan lasagne” of “lasagne soep” voort moest gaan. 

Vervolgens stuitten de biggetjes op het eerste probleem van de avond. Hoe komen we allemaal op de wedstrijd locatie? Nu denkt u misschien: “huh, het was toch een thuis wedstrijd?! Hoe kan dit een probleem zijn?!”. Bij dames 3 krijgen de het voor elkaar. Waar normaal gesproken de karige hoeveelheid auto’s het probleem is, was het nu de hoeveelheid fietsen. 

Gelukkig hebben de biggetjes inmiddels een probleem oplossend vermogen ontwikkeld. Zo hebben ze de rekensom gedaan, dat er meerdere mensen op éen fiets passen. Uiteindelijk is iedereen veilig op locatie aangekomen. 

Hier kwam het volgende probleem naar boven. Biggetje Lise bleek haar linker (of rechter, ze heeft geen idee wat wat is) schoen thuis te hebben gelaten. Ook hier kwam het probleem oplossend vermogen naar boven, en is ze samen met Sophie in de scheurbak van Sophie haar vader gestapt om toch in bijna Duitsland de schoen op te halen. Omdat Lise nou net in het meest oosterlijke studentenhuis van Enschede woont, miste het tweetal een groot gedeelte van de warming-up. Gelukkig konden ze, tot grote irritatie van scheidsrechter Lars, tijdens de time-outs even warm spelen. 

Bij de andere biggetjes ging de warming-up ook niet volledig volgens bedoelingen. Omdat de biggetjes zelf het veld op moesten zetten, waren ze heel op tijd aanwezig. Echter waren ze vergeten dat daar best een goed muziekje bij had gepast. Pas toen heren 2 boos schreeuwend om muziek de hal binnen kwam lopen, viel dat kwartje. Toen Cilla er mee bezig was, waren de heren ook nog eens zo ongeduldig dat Zico de box afpakte en hier zelf mee bezig ging. Door dit fiasco begonnen ook de andere biggetjes maar net optijd aan de warming up. En dat terwijl ze zo vroeg aanwezig waren. 

Nu wil ik het graag over de wedstrijd hebben. Deze blamage van een match begon namelijk uiterst positief! De biggetjes wisten de eerste set na een spannende strijd binnen te halen! Voor een aantal biggetjes was dit de eerste gewonnen set van het seizoen waar ze aan bijgedragen hebben. Oftewel, een memorabel moment dus. 

Hierna ging het snel bergafwaarts. Overigens willen we wel credits geven aan de tegenstanders van heren 2. Zei hebben zo goed geketst, dat iedere keer dat wij het punt bijna verloren er toch een reddende dubbelfout kwam. “Daar komen ze goed weg”, nee, daar komen wij goed weg. Al hoewel dat eigenlijk niet altijd het geval was.  Zo had Lianne tijdens een service de bal al opgegooid, en toen opeens kwam er zo’n mormel van een zweetvent achter een bal aanrollen, die nog maar net Lianne wist te ontwijken. Dat rollen ging eigenlijk op kruip tempo, want die mannen waren absoluut niet snel met het halen van de ballen. De volgende serve ging hierdoor helaas onder het net door. Maar, het resultaat van het kratje bier mag betaald worden door heren 2, aangezien wij hun als verantwoordelijke beschouwen. 

Ook de derde en vierde set verloren we snel. Gelukkig hebben we op een ander vlak wel gewonnen. Omdat wij zo snel klaar waren, konden we mooi de wedstrijd van heren 2 aanmoedigen. Wat heeeel toevallig was, is dat precies toen wij begonnen met aanmoedigen, onze lieve wolf Philip ineens heeeeel veel punten begon te scoren. En als kers op de taart heeft onze aanmoediging ervoor gezorgd dat hij de laatste bal keihard naar beneden pompte. Daar zat uiteraard geen van de oude lullen van de tegenstander onder. Waar heren twee dus verantwoordelijk was voor het stelen van onze punten, hebben wij laten zien hoe het ook kan, namelijk door hun punten terug te geven. Hierom vinden we dat heren 2 ons nog een kratje bier schuldig is.

Dus heren 2, wanneer teamdate met minimaal twee gesponsorde kratjes bier?!!! 

Om deze overwinning te vieren, hebben de biggetjes een prachtige opera in de douche uitgevoerd. Met als begin, verjaardagsliedjes zonder een jarige, en als klapper op de vuurpijl de geweldige banger “leef” van Andre Hazes. 

Na dit feest was het natuurlijk tijd voor taart. Lise kreeg een herkansing na het fiasco van de monchou-soep (zie blog van 4 oktober). Hiervoor had ze brownies gemaakt, want hè, brownies kun je niet verpesten. Althans, dat zou je zeggen. Wederom was de smaak uitstekend, maar ging het bij de textuur een beetje mis. Hoewel het een verbetering is ten opzichte van de soep, waren de brownies van binnen nog een vrij vochtige brij. Gelukkig kan je je vinger er in steken, en deze vervolgens in je mond duwen ;). 

Al met al, en dag met ups en downs. Tot de volgende,

Kusjes Dames 3 biggetjes

Fietsen waren er te weinig

Het schoenen avontuur was best geinig

Teveel ballen 

Weinig knallen

En de brownie was slijmerig