De scorende glitterbal

Afgelopen weekend was het dan zover, de meest besproken wedstrijd van ons seizoen! Om te begrijpen waar dit over gaat moeten we een paar maanden terug in de tijd. Aan het begin van het seizoen viel ons direct op dat er een wedstrijd gepland was tijdens het BIX weekend op zaterdag om 18:00 in Almelo. Kim is direct in actie geschoten en heeft samen met Xander maar liefst ácht mogelijke alternatieve momenten voorgesteld. Echter wilde de tegenstander ABSOLUUT niet verplaatsen en sloegen ze alle alternatieven af. Vervolgens hebben we voorgesteld om 4-0 in te vullen, maar ook dat wilden ze niet. Ze wilden perse spelen. Om het verhaal compleet te maken is er zelfs bepaald dat we 50,- boete en -5 punten in de competitie zouden krijgen als we niet zouden komen opdagen!

Als je van lieve biggetjes boze biggen wilt maken, dan is dit exact wat je moet doen. Inmiddels waren we gebrand om een set tegen ze te pakken, puur om ze dwars te zitten. En dus zochten we versterking en trokken toch op 15 maart met vijf eigen biggen naar Almelo. Onze versterking kwam van Lucie, Annelies, en Ilse Westra. Dat is nog eens versterking waar je U tegen zegt. Alles om maar te proberen een set te pakken. 

Zoals je kan verwachten was het een beetje een gekke wedstrijd. Als je maar met vijf eigen speelsters speelt en drie invallers speelt ben je niet optimaal op elkaar ingespeeld. Het was heel duidelijk dat de tegenstander verwachtte over ons heen te kunnen walsen, maar dat gingen we natuurlijk niet zomaar laten gebeuren. Waar de eerste set nog zoeken was kwamen we in de tweede set ineens heel dichtbij. Op 22-17 dacht Aastad dat ze er wel zouden komen, maar toen was Annelies aan service. Punt na punt ketsten ze weg of stuitten ze op het blok van Lucie en Thirza. Ze werden steeds zenuwachtiger en gingen steeds slechter spelen. En ja, als biggen angst ruiken, wordt de adrenaline alleen maar meer gevoed. Voor we het wisten stond het 22-25 en stonden we juichend op het veld. Max stond met zijn mond vol wolventanden en ook zelf wisten we eigenlijk niet zo goed hoe we het voor elkaar hadden gekregen. Maar goed, ons doel was behaald!

De rest van de wedstrijd was niet noemenswaardig. Wat wel noemenswaardig is was het vleugje BIX dat over onze wedstrijd werd gesprenkeld. Sophie had namelijk een ontelbare hoeveelheid glitters in haar haar, die zich rap verspreiden over het veld, de speelsters, en de bal. En zo stonden we allemaal met glitterhanden te volleyballen. Zelfs Max kon er niet aan ontkomen :). 

Nadat we in de grafkleedkamer de glitters van ons af hadden gespoeld hebben we in de kantine heerlijke kersenvlaai van Lianne gegeten. Echt ontspannen was dat alleen niet, want er galmde op repeat schlager muziek uit de veel te grote speakers… Daardoor keerden we maar weer snel huiswaarts. Via de behoorlijk onschappelijke hobbels reden we de wijk uit. Terwijl we de gigantische bloedmaan tegemoet reden verscheen er op Instagram een post van Devoc waarin ze ons bedankten voor de set die we hebben gepakt. Want hierdoor hebben ze nog kans om kampioen te worden ten kosten van Aastad. Iets wat we ze uiteraard gunnen, vooral omdat we het Aastad niet gunnen. Thuis aangekomen gingen sommige biggen terug naar de BIX en anderen lekker hun bedje in. Het was een bijzondere wedstrijd, met het gewenste resultaat. Oftewel, hele tevrede biggen en wolven. 

De glitters zaten overal

Maar bovenal aan de bal

Een set nemen we mee naar huis

Voor we ons weer mengen in het feestgedruis

Zo brachten we Aastad ten val