Brantweer - Apollo 8 HS3

Zo, de winterstop zat er eindelijk op. Na weken weer opladen en een zeer nuttig teambuildingsweekend in Duitsland moet de wedstrijd tegen oud-oud-Harambee, lees Apollo 8 Heren 3, wel gewonnen worden om de indrukwekkende zegereeks verder voort te zetten. Om het grote leeftijdsverschil nog duidelijker te maken hebben we zelfs onze aanvoerder Hein thuis laten blijven.

Nadat een stevige bodem was gelegd met powernasi werd het weer tijd om naar de wedstrijdlocatie af te reizen. Aldaar zaten de versleten heren ons al op te wachten en kon de psychologische strijd al beginnen.

Eindelijk, tijd voor de wedstrijd. Tegen oud-Harambee MOET gewonnen worden. Met hitjes pompend uit de speakers en oppeppende woorden werd het vertrouwen flink opgekrikt. Zelfs de beledigingen over een zeker haarbandje brachten ons moraal niet omlaag, dit moest wel goedkomen!

Maar niets was minder waar. Hoewel de pass lekker liep werden er weinig ballen gescoord, terwijl er verdedigend continu pa niek was bij hun 'oude mannen ballen'. De comeback kwam te laat om de set nog te pakken. Helaas, dan maar 4 wedstrijdpunten pakken.

In de tweede set begon het er meer op te lijken. Met ook Leon vanaf het begin van de set erbij zou je denken dat de ballen nu wel afgemaakt konden worden, en dat bleek. Waarschijnlijk was Apollo flink toe aan een middagdutje, want al gauw zagen we een flink verschil in punten, en toen Frits voor de tweede keer in de set een time-out afdwong (we snappen de verwarring, wij snappen er namelijk ook niets van, moet haast wel doping geweest zijn, of match-fixing), was de set wel gespeeld, 25-11.

Nadat de heren van Apollo weer voor de derde set vanachter hun rolators vandaan kwamen konden we weer doorgaan met winnen. De stabiele pass en het grote scorende vermogen op buiten en dia zorgde er ook nu weer voor dat we geen kind hadden aan de tegenstander. 25-17.

Nog 1 setje te gaan, anders zou heren 4 weer zeer ontevreden zijn. Deze externe motivatie zorgde ervoor dat we voor de verandering een keertje geen dip hadden in de laatste set. 25-20 En zo werd de wedstrijd Jonge Goden van Harambee - Oud-oud-Harambee 3-1 en konden zij weer terugkeren naar hun 6 planken.

Maar niet voordat er weer een onschappelijke hoeveel Groen Goud achter de kiezen was, evenals de epische sushi hapjes van Tijmen. Het bleef nog lang gezellig op de campus. Nouja, misschien ook wel niet, wij kunnen ons er in ieder geval niets meer van herinneren.

En dan nu onze afsluitende limerick:

Al speelden we eerst als malloten,

Toch konden we daarna doorstoten,

Verloren een set,

Toen uit met hun pret,

Maar toch heeft ons oud-team genoten!