Brantweer - Vosta HS1

Met het alweer het derde wedstrijdverslag van dit jaar, mogen we het nu officieel een traditie noemen en komen we er niet meer onderuit om dit de rest van het jaar voort te zetten. Na negen wedstrijdweekenden op rij, hadden we voorafgaand aan deze wedstrijd voor het eerst een weekend rust. Zo konden we ons optimaal voorbereiden voor alweer de laatste thuiswedstrijd van dit kalenderjaar. Dit zou wederom een belangrijke wedstrijd, want we kregen afgelopen vrijdag onze mede-Enschedeërs van Vosta op bezoek en zij zouden bij winst op gelijke hoogte kunnen komen. Dit hebben we natuurlijk niet laten gebeuren.

Dat je je wedstrijdvoorbereiding niet vroeg genoeg kunt beginnen, liet René ons zien. Na een geslaagd functioneringsgesprek besloot hij namelijk de hele donderdag in bed te blijven liggen om zo geen energie te verspillen in aanloop naar de Sinterklaasstapavond, die voor een groot deel van het team op de planning stond. Hier werkten we aan ons teamgevoel en was dankzij Tijmen ook Eline goed gemutst. Dat we op deze manier al op donderdagavond de focus op de wedstrijd hadden gericht, zal zeker hebben bijgedragen aan het resultaat.

Helaas moesten we Hein deze wedstrijd niet alleen in, maar ook naast het veld missen, want zijn vingerblessure deed hem besluiten elektronische sporten boven volleybal te verkiezen. Om te compenseren voor dit gebrek aan ervaring, had Monica vóór de warming up een extra moment ingepland om ons toe te spreken. Ze was namelijk vastberaden om deze week de volle tien punten tegen Vosta te pakken, nadat dat op maandag geen punten mee had weten te nemen uit Losser. De strategie werd bepaald en ook werd besloten om Willem deze wedstrijd te sparen met het oog op de zware nacht die hij achter de rug had.

In de eerste set schoten we uit de startblokken. Het niveau was hoog, de tegenstander werd flink onder druk gezet met harde services en aanvallen en werd aan het eind van de set zelfs verrast met een onverwachte combinatie. Deze set werd dan ook verdiend met 25-17 binnengehaald.

De tweede set begon een stuk rommeliger en na een aantal matige side-outs keken we al snel tegen een 10-4 achterstand aan. Wij gaven ons echter niet gewonnen en door hard te werken en sterk te verdedigen, vochten we ons terug in de set, die zich ontpopte als een heuse kraker. De eindstand was 28-26 in ons voordeel en zo kwamen we op een 2-0 voorsprong in sets.

Het bleek moeilijk om dit niveau vast te houden, want in de derde set steeg de foutenlast en werd er vanuit side-outs te weinig gescoord om aanspraak te maken op setwinst. Met 21-25 trokken we dan ook aan het kortste eind.

Bij de kantwissel waren we het er over eens dat we geen behoefte aan een vijfsetter hadden en zo snel mogelijk aan de door René gerolde gehaktballen wilden beginnen, dus werd afgesproken dat deze vierde set koste wat het kost de laatste worden. Tot onze blijde verrassing had Vosta besloten voor Sinterklaas te spelen en deze set cadeau te doen door hun twee beste spelers aan de kant te houden. Zo werd de set vrij eenvoudig met 25-16 gewonnen, waarmee 3-1 het eindresultaat was en wij vier punten bij konden schrijven.

De sterke reeks is hiermee voortgezet, want we bleven voor de achtste wedstrijd op rij ongeslagen en verstevigden de tweede plaats op de ranglijst. Volgende week rest ons de laatste wedstrijd van 2018 tegen Elite/Dynamo in Neede, waarna we op het teamweekend de balans halverwege op kunnen maken, alvorens aan de tweede seizoenshelft te beginnen.

Uiteraard sluiten we af met de limerick:

Het regende hier weer eens punten,
Want wij lieten Vosta niet stunten.
Dus kregen ze klop,
Met 3-1 erop
En Leon die rookte twee blunten.