The match against the number one...

Aloha reader(s),

The match against Aasstad, the number one in our competition, was fairly short, but not too powerful. And despite the referee saying afterwards that we were playing quite well, but simply having trouble with two or three players' services, we thought that it was a match to forget soon.

We got off to a good start in the changingroom, when it turned out that one of the middles had forgotten her sportshoes. Lucky for us, another Harambee team was playing before us with a coach whose shoes we could borrow. We did not let this and the fact that we were teams on opposite sides of the rankings stop us from still starting the warm-up with a positive feeling about the match. But once we started the match, it didn't take long for this to change. Up to a score of 11-7 it was still fairly even, but then it went their way very hard.... With 25-8 the set was finally over.

Such an ending of course does not help in the next set to find renewed hope and positivity in that we could take them on. And although we managed to take the ball back from them earlier now than in the previous set, we still did not manage to put enough pressure on them to keep the tension in the match. But let's look on the bright side, we did manage to take 50% more points compared to the first set!

The third set was not very exciting either, and they managed to score about 2 points for every point we scored throughout the set. Then in the fourth set we managed to make it a little more exciting again, although we were constantly behind, and even created enough panic at their side with a score of 13-12 to request a timeout! Unfortunately, this constituted the kind of moment where we got out of our match rhythm, and they allowed us to score just one more point before the match was over.

Aloha,
Ladies 2

---

Beste lezer(s),

De wedstrijd tegen Aasstad, de nummer 1 in onze competitie, was redelijk kort, maar niet al te krachtig. En ondanks dat de scheidsrechter na afloop zei dat we niet verkeerd aan het spelen waren, maar simpelweg moeite hadden met twee of drie spelers hun services, waren wij het erover eens dat het een wedstrijd was om gauw te vergeten.

We begonnen al goed in de kleedkamer, toen bleek dat een van de middens haar sportschoenen was vergeten. Geluk bij dat ongeluk was er voor ons een ander Harambee team aan het spelen met een coach wiens schoenen we konden lenen.

We lieten dit en het feit dat we als teams aan weerszijden van de ranglijst stonden niet tegenhouden om toch met een positief gevoel over de wedstrijd aan de warming-up te beginnen. Maar toen we eenmaal aan de wedstrijd begonnen, duurde het niet lang voordat dit veranderde. Tot een stand van 11-7 was het nog redelijk gelijkopgaand, maar vervolgens ging het heel hard hun kant op... Met 25-8 was de set uiteindelijk afgelopen.

Zo'n einde helpt natuurlijk niet in de volgende set om weer hernieuwde hoop en positiviteit terug te vinden in dat we hen aankunnnen. En hoewel we nu eerder de bal terug wisten te pakken van hun dan in de vorige set, wisten we alsnog niet voldoende druk bij hun neer te leggen om de spanning in de wedstrijd te behouden. Maar laten we het positief bekijken, we wisten wel 50% meer punten te pakken in vergelijking met de eerste set!

Ook de derde set verliep niet heel spannend en wisten ze de hele set door ongeveer 2 punten te scoren per punt dat wij scoorden. In de vierde set wisten we het dan weer wat spannender te maken, al stonden we wel constant achter, en hebben we zelfs voldoende paniek laten ontstaan aan hun kant bij een stand van 13-12 om een time-out aan te vragen. Jammer genoeg vormde dit een soort moment waarop wij uit ons wedstrijdritme raakten, en zij ons nog maar een punt lieten scoren voordat de wedstrijd afgelopen was.

Aloha,
Dames 2